ඉන්දියානු මෙගා ටෙලිනාට්‍යයේ ආරම්භයට බලපෑ මූලික කරුණවන්නේ සෝප් ඔපෙරා නාට්‍යයි. රූපවාහිනිය ගෘහස්ත සහ ආදරවාදී මාධ්‍යයකි. ටෙලිනාට්‍යය රූපවාහිනී සංස්කෘතික කර්මාන්තයේ වඩාත්ම වැදගත් අංගයන්ගෙන් එකක් වන්නේ කාන්තාවන්ටය. "සෝප් ඔපෙරා” නාට්‍යය ඉන්දියානු ටෙලි නාට්‍යය ලෙස සිංහල භාෂාවෙන් අද විකාශනය වේ.ඒ අනුව ඉන්දීය මෙගා ටෙලිනාට්‍ය ද අයත්වන්නේ මෙම සෝප් ඔපෙරා ගණයට වේ. සබන් ඔපෙරා විසින් නියෝජනය කරන සමාජ පන්තිය දේශීය ටෙලි නාට්‍යය නිෂ්පාදනයේ ව්‍යාප්තියට මෙන්ම පවුල් හා සමාජය කෙරෙහි බලපෑම් කරන ලදී. එහි දී පහත දැක්වෙන අංග තුළින් සබන් ඔපෙරාවන්ගේ බලපෑම විශේෂ වේ. කථාවේ මාතෘකාව, පොලෝට් (යථාර්ථය සහ මිත්‍යාව), නළුවන් (චරිත), ඇඳුමින් සැරසිලි, සංගීතය සහ තාක්ෂණය ඒ අතර වෙයි.
මිනිසාගේ මනසට සහ සිතුවිලි ධාරාවට බලපෑම් කිරීමේ බලය කලාව සතුව තිබේ. මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ සුභසෙත සඳහාත් මිනිස් ආත්මයන් තුළ සුන්දරත්වයේ ලොවක් නිමැවීම සඳහාත් මේ බලපෑම් කිරිමේ හැකියාව ප්‍රයෝජනයට ගන්නා නිර්මාණකරුවන්ට කලාකරුවෙකු යැයි කීමේ අයිතිය හිමි බව සිතමි.
මෙගා නාට්‍යයන් නිෂ්පාදනය වීම ඇරඹුණේ ටෙලිනාට්‍ය කලාව කර්මාන්තයක් දක්වා අපගමනය වීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙසය. කර්මාන්තයක් පදනම්වන්නේ වාණිජ පරමාර්ථ සාධනය කර ගැනීම මතය වුවද කලාව උපදින්නේ අවශ්‍යතාවය අනුව ය. එහෙත් ධනයත් එය සමඟ එය වැනසී යයි. කලාවක් විය යුතු දෙය කර්මාන්තයක් බවට පත්කර ගත් පසු ඉන් ඉටු විය යුතු සමාජ පරමාර්ථ හා වගකීම නිසිලෙස සිදු නොවේ. මෙය මෙගා රැල්ලේ එක්තරා අවාසනාවකි.
ඉන්දියාවෙ මෙන් නොව ශ්‍රී ලංකාවේ ටෙලිනාට්‍ය කලාව යනු කුඩා කර්මාන්තයකි. එලෙස කලාකරුවන් බොහොමයකටම ඉන්දියාවේ මෙන් සුඛෝපබෝගී ජීවිත කරන්නට තරම් ආදායමක් නොලැබෙයි.
ලාංකේය මෙගා රැල්ලට මුල පිරූ ඉන්දීය මෙගා රැල්ලේ ආරම්භයට ඇත්තේ දීර්ඝ ඉතිහාසයකි. එදා වේල යාන්තමන් සරිකර ගත්තවුන් පවා 7-8 වෙද්දී රූප පෙට්ටිය වට කර ගත්තේ තම කුසගින්නට වඩා දැවෙන ප්‍රශ්න වූ ශාන්තිගේ ප්‍රගතිගේ ප්‍රවීණාගේ ප්‍රශ්නවලට කන්දෙන්නටය. තම සමීපතයන්ගේ පීඩාවලට කඳුලක් නොහෙලන ඔවුන් මෙගා නාට්‍ය චරිතවල රංගනයන් හමුවේ කඳුලු ගංඟා හෙළන්නට වූහ. එයට කිව යුත්තේ සංවේදී බව කියා නොවේ. එය මායාවෙන් මිදීමේ නොහැකියාවයි මවා පෑමට වඩා සැබෑව වෙනස්බව හඳුනා ගැනීමේ නොහැකියාවයි.
බොහෝ ඉන්දීය නාට්‍යයන් දුගී ඉන්දියානුවන්ට පෙන් වූයේ ධනවත් පවුල්වල මහාරජවරුන්ගේ කථාවන්ය. ඉන් සමාජයට ඉන්දියාවේ සැබෑ දිළිඳු මුහුණුවර සඟවා තැබුවා පමණක් නොව මිනිසුන්ට එවන් කාමභෝගී ජීවිත ලබා ගැනීමට උවමනාවන කිසි දිනෙක සැබෑ නොවන සිහිනයක් ද ලබා දුණි. අවසානයේ ඉන්දියාවේ සිදු වූයේ හොරකම වැඩ වීමය. මංකොල්ල කෑම් ශීඝ්‍රයෙන් ඉහළ යෑම, සමාජ අපචාර හා දුෂණ බහුල වීමය.
ඉන්දියාවෙන් ගුරුහරුකම් ලද ලංකාවේ ද තත්ත්වය මෙයට නොදෙවෙනිය. අද පෙන්වන මෙගා නාට්‍යයන්ගෙන් ලාංකේය පොදුජන ජීවිතය නියෝජනය සිදු වන්නේ කොපමණක ද? දුගී දුප්පත් ජනයා නියෝජනයවන්නේ කීයක ද? ඒ සැබෑ ශ්‍රී ලාංකේය ජීවන රටාවන් මෙගා තිරයේ පණ නැගෙන්නේ අල්ප වශයෙනි.
ගොඩක් වැදගත් .👍
ReplyDeleteවැදගත් ලිපියක්
ReplyDelete